De Opera van de
Vallende Mens
Je bent in een niemandsland en valt in een vacuüm waarin je je tot niets meer kan verhouden. Niet tot de tijd. Niet tot de ander. Niet tot de grond onder je voeten. Machteloos en overgeleverd aan het leven stort je naar beneden in een onbekende diepte.
“Alleen kan ik. Ik kan alleen. Ik ben niet alleen. Alleen ben ik niet.“
De Opera van de Vallende Mens is een Virtual Reality-Opera. Een interdisciplinaire ervaring geïnspireerd op gesprekken met mensen met een psychische kwetsbaarheid. De Opera van de Vallende Mens is een poëtisch, muzikaal en beeldend onderzoek naar de eenzaamheid van verdriet. Een ervaring die uitnodigt tot reflectie, maar bovenal samenbrengt en troost.
"De manier waarop de VR is gebruikt om het perpectief te kantelen tussen verschillende ‘ikken’ en de poëtische vorm die gevonden is om de paradox van de wanhoop vorm te geven – ‘zeg me mijn verdriet en zeg het stil’ – maakt indruk."
- De theaterkrant
Credits
Concept en Regie: Celine Daemen // Art director: Aron Fels // Compositie: Amarante Nat // Zang en Spel: Sterre Konijn // Libretto: Olivier Herter // Sound Engineer: Wouter Snoei // Spatial Sound Engineer: Daniël Berends en Franscesco Robustelli // Character Rig: Louise van Putten // Producer: Cas Ketel // Artistieke Coaching: Romain Bischoff // illustratie: Ronja Ida Weia // Grafisch ontwerp: Mees Walter // Marketing: Marita Hamers // Zakelijke begeleiding: Karel Janssen // Met grote dank aan: medewerkers, ervaringsdeskundigen en patiënten van Mondriaan GGZ.
De opera van de vallende mens werd geproduceerd door MCEM in co-productie met VIA ZUID en Cultura Nova, in samenwerking met Mondriaan GGZ, met financiële steun van VSBfonds, Edmond Hustinx Stichting, Prins Bernhard Cultuurfonds, Brand Cultuurfonds en Kanunnik Salden Nieuwenhof.
Speellijst
Cultura Nova – Heerlen
24 t/m 27 augustus 2019 (afgelopen)
PAS Festival – Maastricht
6 & 7 september 2019 (afgelopen)
Dansende Denken - Antwerpen
14 & 15 september 2019 (afgelopen)
Brainwash Festival – Amsterdam
26 oktober 2019 (afgelopen)
Eye Filmmuseum - Amsterdam
12 t/m 24 november 2019 (afgelopen)
Winternights - Maastricht
13 & 14 december 2019 (afgelopen)
Festival Cement Online
20 t/m 28 maart 2020 (afgelopen)
Fast Forward - Staatsopera Dresden
14 &15 november 2020 (afgelopen)
Er zijn voorlopig geen nieuwe speeldata gepland van De Opera van de Vallende Mens. Op de hoogte blijven kan door je in te schrijven voor de nieuwsbrief.
"Eye Filmmuseum toont virtuele tableaux vivants en handgemaakte miniaturen van zes jonge Nederlandse kunstenaars.
Eye Filmmuseum haalde al imposante vr-installaties van internationale kunstenaars en filmmakers zoals Paul Auster, Alejandro Iñárritu, Laurie Anderson en Marina Abramović naar Amsterdam. Virtual Dioramas, de huidige tentoonstelling in het kader van het langlopende programma Xtended, met werk van zes jonge Nederlandse kunstenaars, is bescheidener van opzet, maar zeker niet minder interessant. (...)
Poëtische zielenroerselen
Celine Daemen, vorig jaar afgestudeerd aan de regieopleiding van de Toneelacademie Maastricht, maakte De opera van de vallende mens, geïnspireerd op gesprekken met een aantal mensen in een psychiatrische inrichting. Daemen vatte de gesprekken over verdriet, verlies, opgelegde normaliteit en eenzaamheid in een mooi boekje, in handgemaakte miniaturen én een vr-opera. Daarin valt dezelfde vrouw keer op keer uit een oneindig heelal, terwijl ze haar even persoonlijke als poëtische zielenroerselen uitspreekt."
"Regisseuse Celine Daemen, die vorig jaar in Maastricht afstudeerde maar al heel wat werk op haar naam heeft staan, vertaalde de ervaringen van psychisch kwetsbare mensen naar een eenvoudige 3D-VR-ervaring. Een vrouwelijke avatar valt naar beneden en komt omhoog in een verder onpeilbaar, zwart universum. Terwijl het virtuele lichaam vermenigvuldigd voorbij komt, zingt een koor van ijle stemmen namens een enkel ‘ik’ over existentiële desoriëntatie en de onmogelijkheid van communicatie.
Tekst (Olivier Herter) en muziek (Amarante Nat) verbrokkelen de ervaring effectief tot losse woorden en minimale klankpartijen. De VR plaats de toeschouwer middenin de scène, wat ervoor zorgt dat die allengs de pijn en de eenzaamheid op zichzelf betrekt. De Opera van de Vallende Mens is een wat grootse titel voor dit korte werk, maar de manier waarop de VR is gebruikt om het perpectief te kantelen tussen verschillende ‘ikken’ en de poëtische vorm die gevonden is om de paradox van de wanhoop vorm te geven – ‘zeg me mijn verdriet en zeg het stil’ – maakt indruk."